6 OCT 2000
KUALA LUMPUR; -- Isu kelemahan penuntut
Melayu dalam bidang pendidikan nampaknya masih terus diperkatakan, termasuk
yang terbaru iaitu prestasi pelajar-pelajar Malaysia di beberapa buah
universiti di Mesir.
Pada umumnya,
pelajar Melayu dikatakan sentiasa tercicir di belakang kaum lain dalam
bidang-bidang penting termasuk sains, teknologi, perubatan, kejuruteraan dan
komputer, sehingga ada kalangan yang mendakwa ia ada kaitan dengan genetik
bangsa itu sendiri.
Sejauh mana pekanya para penggubal dasar,
pelaksana dan masyarakat Melayu sendiri terhadap permasalahan itu belumlah
dapat dipantau. Bagaimanapun, ia telah benar-benar mengusik hati kecil
sesetengah pemimpin negara, termasuk Perdana menteri Datuk Seri Dr Mahathir
Mohamad yang baru-baru ini telah secara terbuka meluahkan kekecewaannya.
Turut
berkongsi kekecewaan itu ialah seorang tokoh politik veteran, Tan Sri Ghazali
Shafie yang turut memain peranan penting dalam proses awal pembentukan Malaysia
serta penggarisan dan penyusunan semula struktur politik, ekonomi dan sosial
masyarakat berbilang kaum di negara ini menerusi penggubalan Dasar Ekonomi Baru
selepas peristiwa rusuhan kaum 13 Mei 1969.
Ghazali yang
turut terkenal dengan panggilan "King Ghaz" juga memainkan peranan
utama dalam Majlis Perundingan Ekonomi Negara (NECC) selaku pengerusinya
selepas bersara daripada kabinet, selain daripada dilantik sebagai penasihat
khas kepada Perdana Menteri berhubung hal ehwal luar.
Sebelum itu beliau pernah menyandang
jawatan Menteri Tugas-Tugas Khas selepas peristiwa 13 Mei, disusuli dengan
jawatan Menteri Penerangan, Menteri Dalam Negeri dan akhir sekali Menteri Luar.
GHAZALI
BUKAN "RACIST"
Ketika membicarakan isu itu baru-baru ini,
Ghazali awal-awal lagi meminta supaya jangan disalah anggap dengan menekankan
bahawa beliau bukan seorang "racist" tetapi sebaliknya ialah seorang
nasionalis Melayu.
Dan sebagai seorang nasionalis, beliau
ternyata amat kecewa kerana menurutnya, keciciran pelajar Melayu tidak
sepatutnya terus berbangkit selepas empat dekad negara mencapai kemerdekaan.
Beliau ternyata belum berpuas hati dengan
langkah-langkah pembetulan yang telah diambil bagi mengatasi masalah itu,
lebih-lebih lagi apabila polimik berhubung dengannya hanya tertumpu kepada
pendidikan peringkat menengah dan tinggi, mengabaikan situasi di peringkat
rendah.
"Kalau kita tidak mengetahui prestasi
di peringkat rendah, bagaimana kita boleh perbetulkan di peringkat tengah dan
tinggi?" tanya beliau.
Menurutnya, pendidikan mempunyai beberapa
maksud. Yang pertama ialah "membaja akal" yang mesti dilakukan di
peringkat rendah lagi kerana akal mesti dicanai dan dipupuk.
Maksud kedua ialah "melatih untuk
menggunakan akal" kerana tanpa latihan, akal itu tidak boleh menjadi
berguna, ujarnya.
Pendidikan
juga, katanya, bermaksud "menambah atau meluaskan pengetahuan". Ia
suatu input yang penting selepas berlakunya maksud pertama dan kedua itu,
kerana kalau tidak pengajaran untuk pengetahuan itu akan membosankan.
Pendidikan, katanya, hendaklah mengikut
lunas tertentu, berwawasan dan memenuhi kehendak semasa.
"Apa
faedahnya di sekolah teknik diajar bagaimana membaiki enjin kereta model tahun
1935? Itu sudah tidak relevan lagi," tegasnya.
Ghazali menekankan, proses pendidikan
menuntut penyediaan alat yang sempurna
-
bukan sekadar bangunan sekolah yang bagus, siap dengan kerusi meja atau kantin,
sedangkan ilmu yang diajar sudah usang dan tidak cocok lagi dengan kehendak
semasa.
Beliau
menolak anggapan kononnya kelemahan anak Melayu berkaitan dengan genetik.
Beliau juga tidak dapat menerima anggapan kolonialis dulu bahawa Melayu itu
malas.
"Saya
tidak sanggup sekali-kali menerima anggapan itu selagi saya belum menerima
dalil yang sah bahawa genetik Melayu itu lemah.
"Dulu Melayu dikatakan malas, sekarang
Melayu dikatakan lemah otaknya, sehingga seakan-akan menjadi satu kepercayaan
baru....inilah nasib Melayu seperti "Tuskegee Syndrome", suatu label
yang buruk mengenai orang kulit hitam di Amerika Syarikat sewaktu di antara dua
perang dunia," katanya.
Bersandar pada nalurinya, beliau percaya
kelemahan pelajr Melayu bukan mencerminkan bangsa atau genetik tetapi dasar
kolonialis dulu terutama di luar bandar masih mempengaruhi dan meninggalkan
kesan.
"Adakah sekolah di luar bandar cukup
setakat membaja akal, melatih penggunaan akal dan menambah atau meluaskan
pengetahuan daripada peringkat rendah? Kalau waktu di peringkat rendah
dibiarkan, macam mana boleh berlainan sewaktu di peringkat menengah nanti?
PINDAH MURID KE SEKOLAH BISTARI ADA KESANNYA
"Apatah lagi kalau pelajar yang pandai dipindahkan ke sekolah bistari atau istimewa....yang tinggal hanya sederhana sahaja, dan apabila dibiar lingkuplah mereka," katanya.
Ghazali juga
mengupas persoalan berhubung maksud "Melayu" dalam konteks
permasalahan yang sedang dibicarakan itu dengan menyoal balik apakah yang
dimaksudkan itu "bangsa" atau "bahasa".
Menurutnya, "bahasa" sudah
berhasil dicatitkan dalam Perlembagaan negara, sementara "bangsa"
adalah satu soal yang sangat sensitif.
Beliau sendiri tidak dapat menjawab soalan
"siapakah Melayu yang dimaksudkan kerana katanya, istilah orang Melayu itu
dalam Perlembagaan adalah sangat tidak memuaskan.
Beliau lalu mencadangkan agar kajian
mendalam hendaklah dibuat dan semua kaum hendaklah diajak untuk mendokong
cadangan seumpama itu supaya perubahan maksud "Melayu" dalam
Perlembagaan kelak tidak lagi menjadi pertikaian.
Ghazali juga mencadangkan agar satu
Suruhanjaya Khas dibentuk bagi mengkaji isu kelemahan penuntut Melayu itu
dengan mendalam dan teliti secepat mungkin, tanpa pakai agak-agak sahaja.
JANGAN BUAT KENYATAAN MELULU
"Janganlah hendaknya kenyataan atau
perakuan dibuat dengan melulu atau "ex-post rationalisation".
Pendapat dan perakuan hendaklah benar-benar memandang ke hadapan dan
berwawasan.
"Ini bukan lagi soal perkauman atau
khusus untuk bangsa Melayu sahaja. Ini masalah nasional yang merangkumi semua
kaum yang berada di bandar atau luar bandar yang sama-sama berkongsi nasib
sebagai warga Malaysia," katanya.
Demikian
luahan hati Ghazali yang juga seorang Distinguished Fellow di Institut Kajian
Strategik dan Antarabangsa (ISIS), Fellow di University of Wales, United
Kingdom dan Fellow di INTAN, bekas Profesor Pelawat National University of
Singapore dan Profesor Adjung Universiti Kebangsaan Malaysia.
Di
sebalik usianya yang sudah menjangkau 78 tahun, Ghazali ternyata masih peka
dengan perkembangan semasa dan amat prihatin terhadap segala permasalahan yang
dihadapi oleh bangsa, agama dan tanah airnya.
-- Bernama
AM
Tiada ulasan:
Catat Ulasan